....

    Zoals de slaap in sommige dieren zijn. Ach die diepe, ene slaap even nabij komen! Het verlangen van de kinderen ook, de slapende dieren even aan te raken... Want in de tegenwoordigheid van slapende dieren heeft het moment altijd iets broos en integer. De ademende longen van een engel in de kamer. Het Zijn loopt op de tippen. 

    Hoe verschillend de dieren ook zijn, van schubdieren in Australië tot antilopen in Mongolië, van een rustende kip onbegrijpelijk op de stok tot de poes aan haard, zo gemeenschappelijk zij die ene slaap hebben. De onvergetelijke vrede in dat ene, onafwendbare gezicht.

    Ja, dieren kunnen gelukkig zijn. Toch dieren glimlachen niet. Maar niets is zo roerend zoals een dier in de slaap glimlacht.

    Hij wil leven zoals de dieren slapen.