....

    Het zelf zoekt mij. Het is het persoonlijke onderbewuste. Ik geloof in momenten dat ons leven doorbreekt, en dat het er op aankomt deze signalen, deze 'grammatica aan eigen leven' te verstaan – of niet. Het is onze gewoonte om weg te kijken, beter gezegd er over of door te kijken, te handelen naar de patronen die we voor onszelf houden en zo onszelf niet te herkennen. Zo boksen we met het leven, vragen ons af waarom dit ons overkomt, terwijl we het zelf zijn die ons verwerkelijken-niet-verwerkelijken. Het zelf zoekt mij, niet ik.