....
Uit verre gebergtes komen de herten
Verwarring verwacht de straat
Vol bladeren aan te treffen,
En wezens uit verre gebergtes…
In het tijdstip van het ruiten uur
Fijne ademende hertenlongen
Expirerend, als twee vermoeide ogen
Die niets anders voelen
Dan hun bang voorgevoel…
De maan met zilveren ringen, troebel
Het archeologische oog
Verwacht zonder opkijken –
De eerste koude.
Uit: Eigen voedsel.