Van de zorgvuldig opgespaarde pijlen in je koker kan je er op het podium maar enkele afvuren. Maar om de verbeelding raak te laten treffen, te worden wat reeds in je baan ligt of gewoon de boog in je boodschap aan te spannen, is vaak vizier van buitenaf nodig. Hoe geef je snelheid, gevoel, scherpte en vertrouwen aan de zelf gecreëerde gedachte?
Als ‘fluisterende dramaturg’
(in het theater meestal: 'klankbord') help ik mee aan je realisatie, tekst of
theaterstuk. Om de sluizen of luifels te openen, te stromen of subtiel te schijnen, ideeën meer smoel te geven of om net meer speling in het
draaiende rad van het narratief te brengen. Dit gaat van samen denkpistes opwerpen, aandikken of suggereren, olie op het vuur werpen of net blussen, duwtjes geven of lijntjes werpen. Ik
denk mee aan je manuscript of tekst, voeg coherentie of poëzie toe, soms een treffende
absurditeit of noodzakelijke menselijke tegenspraak.
Wij luisteren en kijken. Wij horen en veranderen. We transformeren.
De metamorfose loopt als een verborgen leidmotiv door ons gevoel en leven. Dienstbaar en ondersteunend
kruip ik mee in de onderbuik van je tekst en tracht er mee de mogelijkheden die er reeds in liggen open te vouwen. Of nu aan het begin, in het midden, of het einde van een maakproces, geloof ik dat ieder worden een souffleur nodig heeft om de eigen
potentie ten volle te verwerkelijken.
Realisaties:
- Adriaan Severins & Bruno Vanden Broecke, Wortels (2023)
- Grof geschud, Lijmen (2018)
