Van de zorgvuldig opgespaarde pijlen in je koker kan je er of nu op het podium of het leven als podium vaak maar enkele afvuren. Om de verbeelding raak te laten treffen, te worden wat reeds in je baan ligt of gewoon de boog in je boodschap aan te spannen, is vizier van buitenaf nodig. Hoe geef je gevoel, scherpte, snelheid en vertrouwen aan de zelf gecreëerde gedachte?
Als ‘fluisterende dramaturg’
(in het theater meestal: 'klankbord' of 'externe oog') help ik mee aan realisaties, teksten of
theaterstukken. Om de sluizen of luifels te openen, te stromen of subtiel te schijnen, ideeën meer smoel te geven of om net meer speling in het
draaiende rad van het narratief te brengen. Dit gaat van samen denkpistes opwerpen, aandikken of suggereren, olie op het vuur werpen of net een brandje blussen, duwtjes geven en lijntjes werpen. Ik
denk mee aan je manuscript of tekst, voeg coherentie of poëzie toe, soms een treffende
absurditeit of noodzakelijke menselijke tegenspraak.
Wij luisteren en kijken. Wij horen en veranderen. We transformeren.
De metamorfose weeft een verborgen leidmotiv door ons gevoel en leven. Ik geniet er enorm van om mee te kruipen in de buik van je tekst en de mogelijkheden die er reeds in liggen verder uit te kiemen. Of nu aan het begin, in het midden, of het einde van een maakproces, ieder worden verdient een souffleur om de eigen
potentie ten volle te verwerkelijken.
Realisaties:
- Adriaan Severins & Bruno Vanden Broecke, Wortels (2023)
- Grof geschud, Lijmen (2018)
