Abrikozen woorden.


“De waarheid?” overwoog de Portugees. “Wie zegt dat hij zwijgt, liegt.”
“Wie zegt dat hij zwijgt…” herhaalde de Sultan aarzelend.
“Is een leugenaar!” vervolledigde de Portugees.
“Is een leugenaar?”

“Zwijgende leugenaars echter liegen niet” ging de Portugees verder.
“Zwijgende leugenaars liegen niet?” De Sultan begreep er niets meer van.
“U ziet: ik kan dus niet liegen, want ik zwijg niet.”



Je heft een steen omhoog en ziet het fijnste leven krioelen. Op reis laat je een geliefde een kei uit de rivier meenemen, zodat je later, eens, ooit, die er opnieuw in zou leggen. Je werpt een steentje op en verplaatst realiteit.

Ik schrijf in kiezels. Dagboeken, aantekeningen, notities. Fragmenten waaronder de werkelijkheid kruipt. Soms verplaatst de tijd, legt de geliefde iets in je stroom, soms gaat de aantekening met iets in jezelf aan de haal en ontstaat een rijkere wereld dan de wereld.

Schrijven: in onmerkbare wonderen neemt de rivier de ruimte in van de steen die uit haar genomen wordt.

Ik schrijf op zachte tapijten, tussen knielende olifanten, in kleine werelden van verbeelding. Zachte indringingen aan schoonheid tonen de volledigheid in het fragment. Realiteit is altijd het vlechtwerk van realiteit en verbeelding.

 

 

Jens Vydt (1988, he/him) is schrijver, filosoof, muzikant en fluistert soms mee in het theater. In een zintuiglijke, vitalistische stijl verschijnt onze poëtische verbeelding en de literarisering van het eigen leven als kernthema in zijn werk. Momenteel werkt hij aan ‘Gefluisterd worden’, een roman waarin de fantasie die in iedere ervaring vergrendeld ligt verkend wordt en uitdiept hoe herinneren steeds ‘verbeelden’ is. 


"Pure magie en filosofische verwondering. Jens Vydt verstaat de kunst het wonder op twee manieren te presenteren: eenmaal kinderlijk verbeeldt, de andere keer met diepe levensinzichten."
- Recensie Gefluisterd worden, 2027




 

foto: Tom Goffa                                         


 

Poëzie graag aan de medewerker van info@jensvydt.be