....

    Olifanten, die met hun snuit nog uren treurliederen toeteren, met hun poten nog dagenlang een gestorven lid uit de gemeenschap porren, vervolgens pas vertrekken nadat ze het gestorven olifantenlichaam volledig met takken hebben bedekt. Jaren later, in hun eeuwige diaspora onderweg naar water, komen zij terug naar exact deze plaats en lassen vervolgens een pauze in om hun gestorven familielid te herinneren.