....

Momenten bestaan binnenin hun definitie. Ogenblikken gebeuren zolang ogen turen. De hanengevechten vinden hun einde in bloederige pluimen op de grond. Omhelzingen zijn voorbij tot aan de armen ontsluiten. Ieder moment is meteen haar einde, indien het zich als moment verzelfstandigt. Bestaan is niet meer bestaan. Het moment is pas volledig, wanneer het voorbij is.

Een fijnzinnigere aandacht —en doet ieder bewustzijn dat niet, steeds— schuift momenten over momenten en creëert zo duur. Überschichten. De boer die thuis zijn haan verzorgt. Ogen die nemen wat naamloos in het heden lag: ogen die blikten als het ademen van de tijgers. Je hebt elkaar intussen dagen niet meer gezien maar vindt nog steeds haar haren op jouw hemd — in omhelzingen die duren.