....

    Ook had Ivan Pasha, op donderdag vaak gewikkeld in zijn luipaardvel, in zijn Jupiterse kamer of wat daarvoor doorging tenminste, een klein krokodilletje als vriendje. Dit kleine, gretig happend baby-alligatortje, ongeveer een meetlat klein, wou Ivan Pasha iedere donderdag opnieuw knuffelen. Het volgde hem als een kuiken. Ivan Pasha had het zelfstandig uitgebroed en brak eens als een waardige dinosaurus met zijn schattig bekje en hapklare tandjes in slijm uit het ei. Als een trotse wachter stond het kleine krokodilletje iedere donderdag naast hem aan bed. Klaar, om al het leven te begeleiden, al die verhalen, al die dromen.

         Uit: Gefluisterd worden (roman in ontwikkeling)