....

    Apocalyps der dieren. (I)

    De schilpadden zijn koortsig. Zoals een martelaar slepen zij het kruis van verandering, niet achter zich, maar in zich – zij zijn het. Zij zijn lichaam en steen, vlees en aarde. Intiem vertrouwd met de geheimen van land en water, winden zij het uur van hun heel eigen worden op. Geweld is langzaam, zo langzaam. Hun borende woede, getormenteerd door traagheid, zet hen klaar om iedere voederende hand te verslinden.